5 Essential Elements For piękny wiersz o morzu

5 Essential Elements For piękny wiersz o morzu

Blog Article

przez Jeszcze po świecie starożytnym słynne Były te wody i lądy bursztynne! Ku nim to Fenik biegał w bród daleki, Ku nim Słowianin korabli czeredą Pływał — i kupię składał pod Wenedą.

„Szron starożytnego marynarza” Samuela Taylora Coleridge'a (1798) to przypowieść domagająca się szacunku dla stworzeń Bożych, wszystkich stworzeń wielkich i małych, a także dla imperatywu narratora, pilności poety, potrzeby nawiązania kontaktu z publicznością. Rozpoczyna się najdłuższy wiersz Coleridge'a:

Śpi z nim jak pierw­sza z brze­gu, je­dy­na na świe­cie. Uro­dzi mu czwo­ro dzie­ci, żadvert­nych dzie­ci, jed­no. Na­iw­na, ale naj­le­piej do­ra­dzi. Sła­ba, ale udźwi­gnie. Nie ma gło­wy na kar­ku, to bę­dzie ją mia­ła. Czy­ta Ja­sper­sa … Przeczytaj wiersz

Komentarz: W tym wierszu Jorge Luis Borges mówi o miłości jako o czymś imponującym i pięknym; opisuje to i podkreśla, jakie to uczucie widzieć to: jakby to był zawsze pierwszy raz. Odnosi się również do tego jako do czegoś, co było przed wszystkim, przed wszechświatem i kosmosem.

W złote południe od dalekich Tatr Nad Helu ciche i błękitne wody Przyleciał nagle ciepły halny wiatr, Aby pohulać tak...

87. „Ry¬bacy wiedzą, że morze jest niebez¬pie¬czne, a sztorm straszli¬wy, jed¬nak nig¬dy nie trak¬tują tych niebez¬pie¬czeństw ja¬ko wys¬tar¬czające¬go po¬wodu do te¬go, by po¬zos¬tać na brzegu.” – Vincent Van Gogh

Komentarz: Guillermo Prieto opowiada o tym, co wywołuje u niego słowo „morze”; zamieszanie, wrażenie „rozszerzenia duszy”, entuzjazm… Uosabia morze, mówi o jego „łonie” i jego dźwiękach. Dla niego morze jest czymś wspaniałym i wspaniałym, co przekazuje wiele emocji.

Tam dziewczyny cygara na udach tak skręcają, że w chłopach krew wrze, Tam dziewczyny cygara na udach tak skręcają, że w chłopach krew wrze,   Już żegnamy deszczowy Liverpool, w beczkach skocznie się przelewa rum, jak szczęśliwie wrócimy tu z rejsu, to na Kubie będzie bejbi bum..   Płyńmy chłopcy w tą stronę, gdzie Kuba, nasz kapitan dobrze wie gdzie. Tam dziewczyny cygara na udach tak skręcają, że w chłopach krew wrze, Tam dziewczyny cygara na udach tak skręcają, że w chłopach krew wrze,  

Morze kiwało i zachwycało się od eonów i było potężną, nieuniknioną obecnością w poezji od jej starożytnych początków, w „ Iliadzie ” i „ Odysei ” Homera po dzień dzisiejszy.

przez Chociaż to nie mój kraj rodzinny, Ale w pamięci go zatrzymam. Smak soli jest w tym morzu inny I woda delikatniej zimna. Piach na dnie niby kreda biała, Powietrze jak upojne miody, Różowozłote sosen ciała Obnażył cichy czas zachodu.

49. „Morze i powietrze to dobra powszechne; żadna grupa albo osoba nie może być uznana za władcę morza, ponieważ ani z natury, ani w imię przyjętego zwyczaju nikt nie może zgłaszać prawa do jego posiadania.” – Elżbieta I, Królowa Anglii

Choć ciemno będzie, nie spytasz, kto jestem… Dotkniesz mej dłoni i zaraz się dowiesz… W głębokiej ciszy o nic słów szelestem Nie spytam ciebie – a ty … Przeczytaj wiersz

przez Kie­dy już wszyst­kie ko­bie­ty z piękny wiersz o morzu trans­por­tu ogo­lo­no czte­rech ro­bot­ni­ków mio­tła­mi zro­bio­ny­mi z lipy za­mia­ta­ło i gro­ma­dzi­ło wło­sy Pod czy­sty­mi szy­ba­mi leżą sztyw­ne wło­sy udu­szo­nych w ko­mo­rach ga­zo­wych w tych wło­sach są szpil­ki i ko­ścia­ne grze­bie­nie Nie prze­świe­tla ich świa­tło nie roz­dzie­la wiatr nie do­ty­ka ich dłoń ani deszcz ani usta W wiel­kich skrzy­niach kłę­bią się … Przeczytaj wiersz

94. „Jest jakaś nieokreślona słodka tajemnica w tym morzu, którego łagodne a straszliwe kolebanie zdaje się mówić o jakiejś pod powierzchnią ukrytej duszy.” – Herman Melville